Το ηλιακό σύστημα Trappist-1 βρίσκεται σε απόσταση 40 ετών φωτός από τη γη μας και από το 2016 που ανακαλύφθηκε συναρπάζει τους επιστήμονες.
Οι 7 πλανήτες που απαρτίζουν το σύστημα αυτό- το οποίο, σημειωτέον, πήρε το όνομά του από... την αγαπημένη μπύρα αυτών που το ανακάλυψαν- έχουν όλοι μέγεθος παρόμοιο με της Γης και αποτελούνται όλοι από πετρώματα, όπως και ο δικός μας πλανήτης.
Οι πλανήτες έχουν όλοι πυκνότητα παρόμοια μεταξύ τους, και κατά 8% περίπου μικρότερη από αυτήν της γης.
Το Trappist-1 πρόκειται για το πρώτο ηλιακό σύστημα που ανακαλύπτεται, οι πλανήτες του οποίου εμφανίζουν τόσες πολλές μεταξύ τους ομοιότητες.
Το τηλεσκόπιο James Webb, το οποίο θα τεθεί σε τροχιά τον επόμενο Οκτώβριο, θα έχει μεταξύ άλλων ως αποστολή να αποκαλύψει την ακριβή σύσταση των πλανητών και την περιεκτικότητά τους σε στοιχεία όπως ο σίδηρος, το οξυγόνο, το μαγνήσιο και το πυρίτιο.
Σε δεύτερη φάση ανάλυσης, οι επιστήμονες ελπίζουν να προσδιορίσουν το κατά πόσο οι πλανήτες αυτοί θα μπορούσαν να υποστηρίξουν- ή, το πιθανότερο, να έχουν υποστηρίξει στο παρελθόν- την ύπαρξη ζωής.
Οι επτά πλανήτες του ηλιακού αυτού συστήματος περιστρέφονται σε σχεδόν ίση απόσταση γύρω από ένα άστρο-νάνο, αρκετά πιο ψυχρό από τον δικό μας ήλιο.
Η απόσταση στην οποία βρίσκονται οι πλανήτες σε σχέση με τον «ήλιο» τους είναι λίγο-πολύ αντίστοιχη με την απόσταση του πλανήτη Άρη από τον Ήλιο, στο δικό μας ηλιακό σύστημα.
Η εγγύτητά τους στο αστέρι αυτό σημαίνει ότι, κάποιος που υποθετικά θα στεκόταν πάνω σε έναν από τους πλανήτες, θα έβλεπε τους υπόλοιπους 6 σαν τεράστια φεγγάρια στον ουρανό.
Οι αστρονόμοι εκτιμούν ότι το Trappist-1 έχει ηλικία περίπου 5,4 - 9,8 δισεκατομμυρίων ετών, δηλαδή πιθανώς διπλάσια σε σχέση με το δικό μας ηλιακό σύστημα, το οποίο σχηματίστηκε 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια πριν.
Όσον αφορά την μικρότερη πυκνότητα των πλανητών του Trappist σε σχέση με τη γη μας, παρά το παρόμοιό τους μέγεθος, οι επιστήμονες εικάζουν ότι οφείλεται στην απουσία συμπαγούς πυρήνα στο εσωτερικό τους.
Ο σίδηρος σε αυτούς τους πλανήτες υπολογίζεται ότι φτάνει το 21%, ενώ στη γη μας αγγίζει το 32%.
Παράλληλα, η συγκέντρωση του οξυγόνου στην ατμόσφαιρά τους φαίνεται να είναι υψηλότερη, και να οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οξείδωση (με άλλα λόγια, σκουριά) του σιδήρου.
Η οξείδωση μπορεί, κατ’ επέκταση, να σημαίνει ότι ο σίδηρος στο εσωτερικό των πλανητών είναι λιγότερος και έτσι δεν έχουν τους συμπαγείς πυρήνες που συναντώνται σε αρκετούς πλανήτες του δικού μας συστήματος.
Όλα αυτά μένει να επιβεβαιωθούν σχετικά σύντομα με την αποστολή του James Webb στην συγκεκριμένη διαστημική γειτονιά.
«Ο νυχτερινός ουρανός είναι γεμάτος από πλανήτες, και μόλις τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε αρχίσει να ξετυλίγουμε τα μυστήριά τους», λέει η αστροφυσικός Κάρολιν Ντορν.
«Το ηλιακό σύστημα Trappist-1 είναι συναρπαστικό γιατί μπορούμε να μάθουμε πολλά για την ποικιλότητα των πλανητών από πετρώματα μόνο μέσω ενός ηλιακού συστήματος. Επίσης, μπορούμε να μάθουμε πολλά για έναν πλανήτη μελετώντας τους γείτονές του, οπότε το σύστημα αυτό είναι τέλειο για τη δουλειά».
πηγή: eleftherostypos.gr
